Following is a Dutch translation of “Germany’s Jeopardy”, the November 2015 draft. For discussion of the Merkel government’s arguments for open borders, see the English or German versions.

Introduction: Dire predictions

Tenminste één van de terroristen verantwoordelijk voor de recente aanslagen in Parijs zou Europa binnen zijn gekomen door zich voor te doen als Syrische vluchteling. Deze ontdekking heeft bijgedragen tot de alarmering van veel commentatoren over de massale en aanhoudende instroom van immigranten en vluchtelingen in Duitsland en andere Europese landen. “Alarmering” is nog een gematigde uitdrukking. Sommige mensen denken dat deze instroom een eind kan maken aan de Europese beschaving

Tony Abbott, vanaf 2013 tot 2015 de centrumrechtse premier van Australië, wiens regering het klaar speelde om de vloed van illegale immigranten die per boot naar Australië kwamen te stoppen, is van mening dat Europa haar grenzen moet sluiten om een “catastrofale vergissing” te vermijden. Sprekend in Londen verklaarde hij dat het beschermen van de grenzen “enige weermacht zal vergen; het zal massale logistieke problemen en gigantische onkosten met zich meebrengen; het zal aan onze gewetens knagen – maar het is de enige manier om de menselijke vloedgolf die Europa zal overspoelen, en die Europa zeer wel mogelijk voor altijd zal veranderen, te voorkomen”. Eigenaardig genoeg leggen noch Abbott noch de andere commentatoren uit waarom deze instroom zo gevaarlijk en schadelijk zou zijn. Hetzelfde geldt voor Angela Merkels argument voor open grenzen. Behalve leuzen zoals “Wij kunnen het aan” en verzekeringen dat Duitsland zijn Naziverleden kan overkomen, worden niet of nauwelijks kosten/baten analyses gepresenteerd. Wél wat vaag gepraat dat Duitsland mensen nodig heeft, zonder enige kritische discussie.

In feite ondersteunt uitgebreid sociaalwetenschappelijk multi- en cross-disciplinair onderzoek gedurende de laatste twee decennia degenen die rampspoed aankondigen. Het onderzoek werpt licht op de manier waarop etnische diversiteit invloed heeft op sociale conflicten, criminaliteit, bijstand, etnische ongelijkheid, politiek, en burgerlijke vrijheden.

Sociale conflicten

Recente tragische gebeurtenissen, de aanslagen in Parijs inbegrepen, laten terrorisme de meest voor de hand liggende en meest urgente dreiging lijken. De overstelpende meerderheid van de binnenkomers is moslim. Hoewel de meeste moslims geen terroristen zijn, zijn de meeste terroristen moslims. In het algemeen geldt dat toenemende etnische diversiteit de kans vergroot dat de een of andere minderheid zich verzet tegen het buitenlands beleid en de oorlogsverwikkelingen van de overheid  Er is maar een klein aantal malcontenten die geweld aanhangen nodig om uiteindelijk een tragedie te ontketenen.

Maar terrorisme is niet het voornaamste kwaad dat waarschijnlijk uit de huidige immigratiegolf zal voortkomen.  Het grootste effect zal het verbreken van de psychologische band van nationaliteit zijn, dat van burgerschap een uitgehold legalisme zal maken. Dat komt omdat toenemende diversiteit niet alleen is verbonden met geweld zoals terrorisme en burgeroorlog, maar ook met een algemeen verlies van cohesie. Maar laten we beginnen met het geweld.

Gegevens van talrijke studies tonen aan dat hoe meer etnische diversiteit een samenleving heeft hoe groter het risico van conflicten en, omgekeerd, hoe moeilijker het is om eenheid te bewerkstelligen. Burgeroorlogen zijn minder waarschijnlijk in homogene samenlevingen. Correlatieve studies kwantificeren dat risico. Laten we beginnen met twee studies te bekijken, een van de eerste en een van de meest recente datum.

In een mondiale studie door Rudolf Rummel van de Universiteit van Hawaii in de jaren negentig van de vorige eeuw werd gemeten hoe 109 variabelen bijdroegen aan collectief geweld – guerrilla en burgeroorlog – tussen 1932 en 1982. Rummel vond dat een-vijfde van de variatie in het collectief geweld werd veroorzaakt door slechts één variabele, te weten het aantal etnische groeperingen binnen een samenleving. Conflicten waren intenser (lees bloediger) als de antagonisten verschillende religies hadden. [1]

Een studie van 176 contemporaine samenlevingen door de Finse socioloog Tatu Vanhanen onderzocht etnische conflicten, breed gedefinieerd om ook discriminatie, etnische partijen en belangengroepen erbij te betrekken, en etnisch geweld en burgeroorlogen. Vanhanen vond dat in 2010 twee-derde van de mondiale variatie in etnische conflicten werd verklaard door etnische diversiteit. [2]

Een daaraan verbonden gevolg van etnische diversiteit is verminderd vertrouwen en verlaagd “sociaal kapitaal”, de mate waarin mensen elkaar ondersteunen. Als heterogeniteit toeneemt, neemt de participatie in clubs en vrijwilligerswerk af. Mensen voelen zich meer geïsoleerd en veel minder goed van vertrouwen. Dit effect is, volgens een recente follow-up studie, het sterkste in lokale wijken waar mensen verschillende etnische groeperingen meemaken. Met andere woorden, niet onkunde of isolatie veroorzaken etnische spanningen, maar het contact met andere culturen, inclusief vreemdelingen die in grote getalen het territorium van een thuisland binnenkomen.

Duitse bestuurders zouden zich van de tendens van etnische diversiteit om sociale conflicten te veroorzaken bewust moeten zijn omdat die tendens juist in Duitse onderzoeksinstellingen is bestudeerd. Bijvoorbeeld, Irenäus Eibl-Eibesfeldt, professor verbonden aan het Max Planck Instituut, en collega’s zoals Johan van der Dennen aan de Universiteit van Groningen, Nederland, hebben decennialang de gevolgen van etnische vermenging op etnocentrisme en xenofobie onderzocht. Beide hebben gewaarschuwd dat grootschalige vermenging van verschillende culturen de sociale stabiliteit vermindert en een risico vormt voor de binnenlandse rust.

Meer criminaliteit

Misdaad is sociaal conflict waarbij de dader de wet aan zijn laars lapt. De opsporingscijfers van misdaden gepleegd door niet-westerse immigranten in Europa zijn niet geruststellend. Een verontrustende trend in Frankrijk, dat Europa’s grootste islamitische bevolking herbergt, is de groei van “no-go” wijken waarin zelfs de politie zich niet waagt behalve met massaal geweld. In Frankrijk en Engeland breken af en toe rellen uit die escaleren tot massale gewelddadige opstanden en die zo hevig zijn dat de politie de controle verliest.

Parallelle islamitische gemeenschappen hebben zich gevormd doordat de immigrantenpopulaties uit minder-compatibele culturen zichzelf hebben gesegregeerd, en daarin groeien nu de nieuwe niet-geassimileerde generaties op. Ruimhartige uitkeringen en multiculturalisme verergeren de immigrantencriminaliteit, die dikwijls in de tweede generatie toeneemt.

Tussen 1997 en 2013 vond er een op grote schaal georganiseerde seksuele exploitatie van ‘witte’ meisjes plaats in de Engelse stad Rotherham  in Zuid-Yorkshire, voornamelijk door moslimmannen van Pakistaanse afkomst. Tot zo’n 1400 meisjes zo jong als 12 jaar werden door meerdere mannen verkracht en als blanke slavinnen verhandeld.

Zweden en Denemarken bieden ook een inkijkje in wat Duitsland kan verwachten van de opname van ongeselecteerde immigranten afkomstig uit het Midden Oosten en Afrika. In Zweden is de meerderheid van moord-, verkrachting-, en roofoverval-verdachten immigrant, ondanks het feit dat immigranten slechts 16 percent van de bevolking uitmaken. [3]

In Denemarken plegen immigranten vanuit verschillende landen naar rato veel meer misdaden dan de etnische Denen. Dit geldt in het bijzonder voor immigranten uit het Midden Oosten en Afrika. [4] De grootste frequentie van criminaliteit werd bij kinderen van niet-westerse immigranten gevonden. De 15- tot 19-jarigen waren over-gerepresenteerd met 93 percent, de 10- tot 29-jarigen met 130 percent en de 30- tot 39-jarigen met 135 percent. Etnische Denen waren onder-gerepresenteerd in alle leeftijdscategorieën.

Wat Duitsland betreft zijn de gegevens minder toegankelijk, maar officieuze cijfers wijzen erop dat in 2011 asielzoekers 3.3 percent van alle misdaden pleegden, vele malen meer dan hun proportie van de Duitse bevolking. In 2014 was dat toch-al-hoge cijfer opgelopen tot maar liefst 7.7 percent. Gedurende dezelfde periode was het aantal overvallen en gevallen van winkeldiefstal in heel Duitsland meer dan verdubbeld. [5]

Verminderde bijstand

De instroom van miljoenen arme mensen heeft natuurlijk een funeste invloed op de beschikbare bijstandsgelden. Europeanen die hun hele leven sociale verzekeringspremies hebben betaald zullen binnenkort opdraaien voor gezondheid, onderdak, werkeloosheid en ouderdomsvoorziening voor miljoenen die nooit iets hebben bijgedragen. Als deze instroom niet wordt gestopt zal dit het begin zijn van een astronomische overdracht van rijkdom, zolang als het systeem dit overleeft.

Het zal waarschijnlijk niet lang overleven omdat de meeste Europese regeringen al zwaar in de schulden zitten voornamelijk door hun bijstandsuitkeringen. In 2013, het laatste jaar waarover gegevens beschikbaar zijn, was die schuldenlast 81% van het bruto nationaal product (BNP) in Oostenrijk, 104% in België, 92% in Frankrijk, 77% in Duitsland, 128% in Spanje, 92% in Spanje, en 87% in het Verenigd Koninkrijk. [6]

In Zweden is de overheidsschuld slechts 39% van het BNP maar de immigranten uit Afrika en het Midden Oosten zijn de financiële middelen aan het uitputten. Deze immigranten maken ongeveer 16% van de bevolking uit maar incasseren zoveel als 58% van de bijstandsuitkeringen, een grote overdracht van rijkdom afkomstig van de etnische Zweden. Die overdracht is een slechte investering omdat 48% van de leeftijdsgroep van immigranten die arbeid kan verrichten werkeloos is. Zelfs na 15 jaar in het land werkt 40% niet.

Maar de bijstand is nóg kwetsbaarder. Onderzoek verricht bij de Duitse Max Planck Gesellschaft toont aan dat etnische verandering door immigratie de motivatie van belastingbetalers verandert, door hun bereidheid om bij te dragen aan die bijstand te verminderen. Vergelijking van bijstandssystemen van over de hele wereld laat zien dat wanneer etnische diversiteit toeneemt, bijstand over het algemeen afneemt. [7]

Niet alleen de bijstand neemt af maar alle diensten die steunen op openbare voorzieningen, inclusief medewerking met politie, “goede doelen”, medische en militaire autoriteiten.

Ontwikkelingshulp, dat bijstand is op internationaal niveau, is zelfs nog gevoeliger. Ontwikkelingshulp is sterk en negatief gecorreleerd met de etnisch-culturele heterogeniteit van de donorlanden. [8]

De ironie kon niet wreder zijn. Door het accepteren van grote getalen van mensen van niet-westerse culturen die van de ruimhartige bijstand proberen te profiteren, riskeren Europese landen niet alleen het verlies van nationale bijstand voor autochtonen zowel als allochtonen, maar verminderen ze ook nog hun ontwikkelingshulp aan de thuislanden van diezelfde immigranten. Het is een verlies-verlies strategie.

Grotere etnische ongelijkheid

Etnische ongelijkheid, een voorname oorzaak van burgerconflicten, zal toenemen als gevolg van de huidige instroom. Wanneer een etnische groepering over generaties heen geen inkomensgelijkheid kan realiseren, dan is het resultaat een diep-ingebakken ressentiment en een lage drempel voor burgerlijke onrust.

Er bestaat, nogmaals, geen verontschuldiging voor ignorantie omdat Duitsland zijn eigen inheemse leermeester over de oorzaken van etnische ongelijkheid heeft. Thilo Sarrazin was een SPD-politicus en directielid van de Deutsche Bank tot 2010, het jaar dat hij een boek publiceerde getiteld Deutschland schafft sich ab. Wie wir unser Land aufs Spiel setzen. [9]  Sarrazin documenteerde de trage integratie van Turkse immigranten in de Duitse samenleving en economie, hun disproportionele afhankelijkheid van overheidsuitkeringen en hun hogere vruchtbaarheid. Hij identificeerde de islamitische religie als de oorzaak van de trage assimilatie en etnische tradities als de oorzaak van lagere onderwijsresultaten. [10] Angela Merker was al Duitse Kanselier in 2010. Zij veroordeelde Sarrazin en keurde zijn ontslag als directielid van de Deutsche Bank goed, een voorteken van haar radicalisme in 2015.

Het is zeker dat de huidige instroom de etnische stratificatie in Duitsland en in Europa zal verergeren. Als die alleen maar te wijten zou zijn aan povere taalbeheersing en lage opleiding zou de ongelijkheid binnen een generatie of twee gedicht kunnen zijn (nog altijd een enorme aanslag op de ontvangende samenlevingen). Maar veel van de immigranten komen van bevolkingen met een lange traditie van slechte opleidings- en economische prestatieniveaus, die hoogstwaarschijnlijk zullen uitmonden in chronische etnische stratificatie. [11] Duitsland en Europa zijn bezig een nieuwe onderklasse te importeren.

Geracialiseerde politiek

Ondanks het open deur beleid dat door zelf-verkondigde anti-racisten wordt aangehangen, is één zekere uitkomst van de nieuwe immigrantenstroom de verdere racialisatie van de politiek in de vorm van etnische partijen, multiculturalisme en positieve discriminatie, indoctrinatie op school, en politieke correctheid. Geracialiseerde politiek is reeds een werkelijkheid in verscheidene samenlevingen zoals Engeland, Frankrijk, de USA en Australië, waar die steeds intensiever wordt.

In de gehele gedocumenteerde geschiedenis hebben samenlevingen immigratie beperkt, vooral als het om grote getalen ging. Merkels open deur beleid is een moedig sociaal experiment dat nu al medelevensmoeheid oproept. Nationalistische en anti-immigratie partijen zijn aan het gedijen in Oostenrijk, België, Engeland, Denemarken, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Italië, Polen, Slowakije, Zweden en Zwitserland.

Een reden van racialisatie is etnische ongelijkheid. Tegen de tweede-generatie worden de armere immigrantengroeperingen, vooral die groeperingen die cultureel en raciaal opvallen, ontvankelijk voor radicalisering door ideologieën die hun grieven legitimeren. Deze ideologieën helpen immigranten hun lage socio-economische status en hun gevoel van vervreemding te rationaliseren in termen van slachtofferschap van wit racisme. Deze ideologieën worden verkregen van universiteiten, scholen, de media, welzijnswerkers, politici en etnische leiders.

Slachtofferschapsideologieën leiden ook tot schuldgevoelens en angst bij blanken door ‘witte’ etniciteit met extremisme en fascisme te associëren.[12] Dit conditioneert hen om immigratie tot vervangingsniveau te aanvaarden. Deze doctrines hebben de Engelstalige landen en veel van westelijk Europa beïnvloed sinds de culturele revolutie van de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw.

In Duitsland is ondertussen de electorale immigratiepolitiek begonnen op de antidemocratische manier zo kenmerkend voor de etnische politiek in het westelijke Europa. Er is geen referendum gepland om de Duitsers enige zeggenschap over hun toekomst te geven. Buiten Beieren, waar de regerende CSU Merkels beleid bekritiseert, hebben burgers zelfs niet de optie om tegen het open deur beleid te stemmen in een normale electie omdat de grootste partijen achter het open grenzen beleid staan. Duitsers die een stem willen hebben in het immigratiebeleid moeten stemmen op nieuwe partijen die nog geen uitgesproken belangen vertegenwoordigen, zoals de AfD. [13]

Beperkte burgerlijke vrijheden

Opkomende diversiteit ondermijnt burgerrechten. Overal waar de oorspronkelijke etnische groepering de macht over de immigratiestromen heeft verloren komen overheden onder druk te staan van politiek links en hun minderheidsbondgenoten om “haatspraak” te verbieden. Het beperken van de vrijheid van meningsuiting gaat ook vooraf aan, en draagt bij tot de toename van immigratie. Maar het is zeker ook een gevolg van diversiteit.

Beperkingen van de vrijheid van meningsuiting hebben een ontmoedigende werking op het publieke debat. De miljoenen die nu Duitsland en Europa binnenstromen profiteren van deze repressie. Hun aanwezigheid zal alleen maar de overheid meer onder druk zetten om op te treden tegen hun protesterende burgers  De onderliggende reden voor dit repressieve optreden is de groei van massale endemische sociale conflicten, geheel voorspelbaar en inderdaad voorspeld door sociale wetenschappers.

Samenvatting

Het hierboven besproken bewijsmateriaal toont aan dat onheilswaarschuwingen niet bepaald overbodig zijn. De etnische transformatie die nu op Duitsland en de rest van Europa wordt losgelaten door hun politieke leiders, zal, indien vervolgd, leiden tot ernstige beschadiging van de Europese cultuur en levenswijze. Het zal leiden tot bankroete bijstand, het zal de economie ondermijnen, en het zal wijdverbreide chronische etnische ongelijkheid en conflicten oproepen. De opkomst van anti-immigratie partijen wordt gevoed door het besef van verlies. Door sociale en economische polarisatie binnen te halen waarbij de staat met de minderheden heult, kunnen de verblinde politieke leiders van Europa zelfs de Vrede van Münster van 1648, die een einde maakte aan de godsdienstoorlogen, de nek omdraaien. Er bestaat een risico op burgeroorlog als islamitische terroristen steun vinden binnen de nieuwe florerende immigrantengemeenschappen en de oorspronkelijke Europeanen het vertrouwen verliezen in het vermogen of de wil van hun regeringen om hen te beschermen. Zelfs zonder burgeroorlog zal de Europese levenswijze teloorgaan als de huidige niveaus van conflicten – rellen, verkrachtingen en straatcriminaliteit – verergeren.

Sociaal kapitaal – cohesie, samenwerking, vrijwilligerswerk – zal afnemen als Europa meer in zichzelf keert en meer verdeeld raakt. Europa zal niet langer de meest gulle gever van ontwikkelingshulp zijn. Als gevolg daarvan zullen de armste landen van de wereld eveneens de dupe zijn van Merkels open deur beleid.

Elementen van de Europese cultuur en politiek zullen deze troebelen overleven, maar de Europese civilisatie over de hele linie, het resultaat van drie millennia van culturele evolutie, staat op het spel.

Hopelijk zal het gezond verstand overwinnen en zullen journalisten en politici respectvol luisteren naar de bezorgdheden en de wensen van de bevolking en hun vitale belangen vertegenwoordigen. Wellicht zal Merkel herstellen van haar morele manie en zichzelf lang genoeg bevrijden van de tentakels van speciale belangen om de stormvloed te keren. Misschien zal de EU een behoudend immigratiebeleid formuleren, een beleid dat niet uitsluitend de belangen van de immigranten behartigt maar het belang erkent van de Europeanen in het bewaren van hun identiteit, cultuur, binnenlandse rust, gelijkheid en samenhang. Of misschien zal de EU uit elkaar vallen als de individuele landen verkiezen zichzelf te beschermen.

Of er al of niet een pauze in de instroom optreedt, Duitsers en andere Europeanen zouden zichzelf moeten onderwijzen over de diepere oorzaken van deze ramp en hoe die in de toekomst te vermijden.

 

ENDNOTES

[1] Rummel, R. J. (1997). “Is collective violence correlated with social pluralism?” Journal of Peace Research 34(3): 163-176.

[2] Vanhanen, T. (2012). Ethnic conflicts: Their biological roots in ethnic nepotism. London, Ulster Institute for Social Research.

[3] Interview of Tino Sanandaji by Margaret Wente, “Sweden’s ugly immigration problem”, The Globe and Mail [Canada], 11 Sept. 2015. http://www.theglobeandmail.com/globe-debate/swedens-ugly-immigration-problem/article26338254/

Swedish National Council for Crime Prevention (2005). Crime among people born in Sweden and abroad (Swedish). https://www.bra.se/bra/publikationer/arkiv/publikationer/2005-12-14-brottslighet-bland-personer-fodda-i-sverige-och-i-utlandet.html#

[4] Danish Statistical Yearbook, 2015: http://www.dst.dk/pukora/epub/upload/20195/headword/dk/128.pdf

[5] Assaults rose from 3,863 to 9,655, shoplifting from 4,974 to 13,894. Nick Cater, “Nightmare behind the diversity dream revealed”, The Australian, 13 Oct. 2015, p. 12. http://www.theaustralian.com.au/opinion/columnists/nightmare-behind-the-diversity-dream-revealed/story-fnhulhjj-1227566537628

[6] UK Office for National Statistics. “How much gross debt did the EU28 countries have in 2013?” http://www.ons.gov.uk/ons/rel/psa/eu-government-debt-and-deficit-returns/september-2014/info-eu28-countries-debt.html

[7] Sanderson, S. K. and T. Vanhanen (2004). Reconciling the differences between Sanderson’s and Vanhanen’s results. Welfare, ethnicity, and altruism. New data and evolutionary theory. F. K. Salter (ed.). London, Frank Cass: 119-120.

[8] Salter, F. K. (2004). Ethnic diversity, foreign aid, economic growth, social stability, and population policy: A perspective on W. Masters and M. McMillan’s findings. Op cit.

[9] Sarrazin, Thilo (2010). Deutschland schafft sich ab: Wie wir unser Land aufs Spiel setzen [Germany abolishes itself: How we risk losing our country]. Berlin, Deutsche Verlags-Anstalt.

[10] Herrnstein, R. and C. Murray (1994). The bell curve. Intelligence and class structure in American life. New York, Free Press.

Gottfredson, L. S. (1997). “Why g matters: The complexity of everyday life.” Intelligence 24(1): 79-132.

[11] Lynn, R. (2005). Race differences in intelligence: An evolutionary analysis. Augusta, GA, Washington Summit Publishers.

[12] Duchesne, R. (2015). “The Greek-Roman invention of civic identity versus the current demotion of European identity.” The Occidental Quarterly 15(3): 37-71.

[13] The Alternative fuer Deutschland’s polling improved due to the immigrant influx.